Beste lezers en lezeressen,
Een resem crisissen omsluit ons momenteel als blaadjes rondom een bloemknop: de klimaatverandering, de razendsnelle teloorgang van de biodiversiteit, de economische terugval, oorlog en terrorisme, ons wegslinkende spaargeld, milieuproblemen, grondstoffen en energiebronnen die (bijna) uitgeput zijn….
Wat vroeger ongelooflijk of veraf leek, begint nu onze realiteit binnen te sijpelen: niemand zegt bv. nog dat er niets aan de hand is met ons klimaat en degenen die zeggen dat het weldra weer in orde komt met uw spaargeld, hebben er alle belang bij om dat te zeggen…
Als we omringd worden door crisissen, leven we dan ook zelf in een crisis?
Op het eerste zicht lijkt dat nog mee te vallen: we hebben nog lucht, water en geen honger, we hebben een dak boven ons hoofd, onze kinderen kunnen naar school, er is gezondheidszorg, we hebben TV, computer, telefoon, boeken, hobbies, vervoer, vrije tijd, we kunnen ons ontwikkelen, we mogen gaan stemmen…
We kunnen de crisissen passief beleven door ons af te vragen: hoelang nog voor het erger of slechter wordt? Volgende herfst, volgend jaar, binnen 2 jaar, niet meer tijdens ‘mijn’ leven..?
Of we kunnen de zich aandienende crisissen recht in de ogen kijken en ons overgeven aan het stoppen en stilstaan dat iedere crisis vergt, om ons af te vragen wat er echt aan de hand is, wat er wèrkelijk van tel is in ons leven, en bij uitbreiding welke rol we spelen en willen spelen in onze zelfgeschapen op hol geslagen beschaving.
Crisistijd biedt ons de kans om dag per dag te leven en om de stappen te zetten die we al lang wilden zetten. Wat houdt ons tegen? We kunnen toch niet meer rekenen op wat tot voor kort nog zekerheden leken.
Zo wordt de crisissfeer herleid tot een boeiende tijd van bijleren en ontdekken, van verantwoordelijkheid erkennen en opnemen, van talenten ontdekken en gebruiken, maar ook van solidariteit, loutering, herbronning en bewustwording.
Sta me toe deze brief met een door u gekend en doorgaans erg gewaardeerd advies af te ronden: “Carpe diem”.
Als onwrikbare positivo en om u te overtuigen uw eigen leven dag na dag opnieuw in handen te nemen, mag ik hier de minder vaak gehoorde, volledige zin van Horatius citeren: “Carpe diem quam minimum credula postero” (“Pluk de dag, vertrouw zo weinig mogelijk op de volgende”).
Hartelijke groeten,
Christine
In de voorjaarsagenda:
- Speciale aandacht voor de komst van Gad A. Osafo, die u zal inwijden in de geheimen van de traditionele Afrikaanse geneeswijzen, rites en magie en die u in 1 of 2 workshops zal begeleiden naar uw eigen verborgen ritme.
- Op 24 april ’s avonds bieden wij u een heerlijk alternatief voor de televisie en het café, want we houden een ‘Causerie over de liefde“!
- Voor de liefheb(st)(b)ers van stoffen en stofjes:
grote vintage- en wereldstoffen verkoop op 9 mei. - De nieuwe instapdatum voor de workshop ‘Liefde als medicijn‘ is 21 april ’09.
- Iedere donderdag van van 19u tot 20u (niet tijdens de schoolvakantie) :
Yoga met Mohan. - Nu reeds uw aandacht voor de tentoonstelling van Lieven D. “Leven voor de kunst” tijdens het weekend van de verkiezingen en vernissage op 5 juni.
Zoekertje
- Jean Rémy Nahimana is van Afrikaanse afkomst. Vanuit Luik, waar hij sedert jaren woont, heeft hij een bescheiden handel uitgebouwd in sportieve bio- en fairtrade kledij die hij zelf ontwerpt. Onlangs heeft hij zijn aanbod uitgebreid met sneakers en voet- en sportballen (voorzien van fairtrade en FSC labels) en is daarvoor op zoek naar een free-lance vertegenwoordiger voor het Nederlands taalgebied. nahimanajeanr[at]yahoo.fr (in het frans of engels mailen)
Dank u om deze Liefdesbrief door te sturen naar uw dierbaren
Indien u de Liefdesbrief niet langer wenst te ontvangen, volstaat het om een mailtje te sturen.
Stof en Aarde 